Als ik terugkijk, merk ik hoe Mindfulness voor mij deel geworden is van elke dag. Het is niet zozeer wat ik doe dat veranderde, maar hoe ik iets doe of ernaar kijk. Het dagelijks oefenen van Mindfulness en andere focustechnieken in verschillende situaties, bracht een shift in m’n mindset teweeg. Mezelf, m’n gezin, werk, omgeving, hobbies, …. Alles gaat nog gewoon z’n gangetje. Alleen met minder stress, meer rust, plezier en veerkracht.
Langzaamaan zijn zo veel van de tips die ik hier meegeef, een gewoonte geworden. Wat je elke dag doet, wordt een reflex, een tweede natuur. Vaak hebben ze ook een ‘slechte’ gewoonte vervangen. Of me er op z’n minst bewust van gemaakt. Mooie theorie, hoor ik je denken. Lees even mee hoe Mindfulness voor mij elke dag een verschil maakt.
Als (al-veel-minder-dan-vroeger) perfectionist durf ik nog wel eens heel kritisch voor mezelf te zijn. Onbewust creëer ik zo zelf stress, laat ons het home-made stress dopen. Ik zeg of doe iets, en vrijwel onmiddellijk is m’n kritische duiveltje daar, ongecensureerd. Ondertussen heb ik het gelukkig wel door. Ik laat het niet meer doorrazen. Als ik op het werk feedback krijg, focus ik niet langer op die 5% die, volgens m’n kritische duiveltje althans, beter kon. Ik kijk naar de 95% die goed liep. Sterker nog, vaak kon die 5% anders, maar misschien niet beter. Of blijkt dat wat voor mij ‘maar’ 95% OK is, voor anderen wel 110% OK is. Bye-bye home-made stress!
Dat helpt me om zaken positief te benaderen. Uitgaan van succes is net als wishfull thinking. Je vermijdt in je default modus van negatief invullen te vervallen, unwishfull thinking dus. Als ik een blog schrijf, is het heel makkelijk om mezelf af te vragen of iemand die hoegenaamd wel zal lezen. Wat is het nut om mijn tijd eraan te spenderen ? Poef ! Weg energie, weg plezier. Daar is de home-made stress. Ik kies er dus voor om te geloven dat m’n blog op z’n minst een paar mensen even zal doen stilstaan. En misschien hun dag net iets positiever zal kleuren. Daar is de positieve energie en het plezier weer ! Bye-bye home-made stress!
Ik merk ook veel meer details op. Zie meer wat er om me heen is. Daardoor heb ik de afgelopen maanden veel vaker m’n camera in de hand. Full-focus op dat ene beeld, dat ene moment, levert foto-plezier én positieve energie op. Ik focus hierbij écht op dat moment en geniet. De wereld kan wel even verder zonder mij, toch ? Wat gebeurt er als ik een uurtje tijd maak om foto’s te nemen, maar voortdurend denk aan wat er na dat uurtje allemaal aan vervelende huishoudelijke klusjes wacht ? Zo geniet ik niet van het foto-uurtje, én nadien ben ik daar lastig om. En ja, je raadt het al …. home-made stress. Ik kies er dus voor om volop te genieten, omdat het kan ! Bye-bye home-made stress!
Jezelf onderdompelen in dat ene moment dus. Tenzij het om een negatieve situatie gaat. Focus kan dan net héél beklemmend zijn. In dat geval heb je nood aan het verruimen van je blik. Tijdens het golfen is die aanpak al vaak van pas gekomen, én met succes. Eén slechte slag kon me makkelijk meenemen op die piekertrein. Wat doe ik fout ? Waarom lukt het niet ? Afstappen van die trein en rondkijken naar de prachtige omgeving, de kleuren van de natuur, de wolken, … Kortom, door m’n blik op dat moment fysiek te verruimen, kom ik ook mentaal uit de ‘tunnelvisie’ over die ene slechte slag. Op naar de volgende, alsof het een nieuw begin is. Bye-bye home-made stress!
Een negatieve situatie loslaten, hoe klein ook, kan zo echt energie geven. Tenslotte ben je geen superman/vrouw die alles kan oplossen. Dat hoeft ook niet. Soms heb je geen vat op een situatie, erover blijven piekeren is een garantie voor, juist, home-made stress. Als mensen bij me komen met een probleem binnen hun gezin, relatie, werk, … kan ik daar niets aan doen. Als coach, mama of vriendin ga ik ervan uit dat ze dat probleem enkel zelf kunnen aanpakken. Hun eigen keuzes maken. Zelfs als ik dat zou proberen, vraagt het van mij enkel energie, zonder enige impact.
Ik merk dat het loslaten van het idee dat ik iets kan of hoef te doen, ruimte geeft om aan te pakken waar ik wél vat op hebt. Welke keuze die ander maakt, laat ik los. Wat ik wel kan, is helpen bij het maken van die keuze. Luisteren. Tips geven, zonder verwachting rond wat iemand ermee doet. Of net zwijgen. Er zijn. Of net afstand nemen. Dat geeft me energie en heeft impact. Al vertelt m’n kritische duiveltje soms nog dat loslaten een gebrek aan interesse of onverschilligheid is, ondertussen weet ik dat het net wel zorgen voor mezelf én de andere is.
De kunst is het verschil kennen : Wat laat je beter los ? Wat pak je aan ?
Alle kennis die ik de afgelopen jaren opdeed via opleidingen en het lezen van talloze boeken, brengen elke dag een verandering in m’n mindset tot stand en zo bouw ik veerkracht op, om overeind te blijven als het stormt. Door verschillende technieken toe te passen bij deze kleine huis-tuin-en-keuken problemen, ontwikkel ik de vaardigheid om alle situaties anders te bekijken zodat deze me niet uit balans brengen. Iets nieuws leren vraagt tijd, oefening en geduld. Het is net zoals leren fietsen. Je hebt een goede basis nodig en dan is het oefenen geblazen. Eerst in je eigen straat, daarna wat verder. Je techniek wordt elke dag beter. Soms moet je even stoppen, maar je weet dat je elke dag kan herbeginnen. En op een dag rijd je de Mont Ventoux op.
En tot slot …..
Happy people build their inner world
Unhappy people blame their outer world !
∼ Dalai Lama ∼
Geïnspireerd en wil je wel meer weten ? Neem een kijkje bij de workshops
Heb je eerder nood aan begeleiding op maat ? Kijk dan even onder coaching
Zit je nog met een andere vraag ? Laat het me weten via contactpagina
Mind this Moment 