De ‘2020 Global Talent Trends’ studie van LinkedIn Talent Solution zat afgelopen week in m’n mailbox. Boeiend ! Zelf net over de helft van m’n loopbaan en me welbewust van de steeds toenemende pensioenleeftijd, stel ik mezelf wel eens de vraag hoe de werkomgeving van vandaag zal veranderen de komende jaren. Niet de kantoorinrichting of digitalisering van activiteiten. Wel de mensen, de manier van samenwerken tussen al die generaties op de werkvloer.
Uiteindelijk worden we continu met verandering geconfronteerd. Plots of geleidelijk, tijdelijk of permanent. Kinderen groeien op, werkomstandigheden veranderen, families breiden uit of krimpen in, comfort verbetert of vermindert, vriendschappen groeien of doven uit, rimpels komen en … blijven. The circle of life. Om daar mee om te gaan, heb je naast EQ een gezonde dosis AQ, adaptability quotient, nodig. Het vermogen om je aan te passen en te floreren in de snel wijzigende en vaak onzekere omstandigheden. Een vaardigheid die je kan leren en daarbij komen de inzichten uit Mindfulness handig van pas.
Hoe kijk jij aan tegen verandering ?
Heb je graag dat alles hetzelfde blijft, zeg maar 90% routine ? Die 10% onzekerheid neem je er wel bij. Of besef je ook wel dat het leven zo niet altijd in elkaar zit. Mindfulness leerde me in elk geval dat je niet kan kiezen wat er op je afkomt. Leuk of niet, je hebt het te doorstaan. Hoe je met een situatie omgaat, dat heb je gelukkig wél in de hand. Dat geldt ook voor verandering. Voor de ene een opportuniteit om te groeien en iets nieuws te leren. Voor de ander een regelrechte bedreiging. Je houdt koortsachtig vast aan jouw routine, het vertrouwde, want van nature wil je geen verandering. Eerst komt de weerstand en dan de stress.
Want we zoeken altijd naar balans ….
Work/life, Yin/Yang, zwart/wit, ik/jij ….. Hoeveel energie spendeer jij om alles in perfecte balans te houden ? Wetende dat je nooit alle omstandigheden onder controle hebt, realiseerde ik me meer en meer dat het in stand houden van die perfecte balans een mythe is. Balans klinkt mooi maar ook moeilijk, vermoeiend en wat mij betreft quasi onmogelijk. In plaats van te streven naar die perfecte balans, probeer ik eerder te weten wanneer ik té ver van die perfecte balans verwijderd ben. Dan is het tijd om bij te sturen.
Alert zijn voor jouw waarschuwingssignalen
Meestal zijn er voldoende waarschuwingssignalen, die het nakende en té grote onevenwicht op voorhand aankondigen. Stel, het overgrote deel van jouw tijd en aandacht gaat al een tijdje naar dat ene project waarmee je bezig bent. Er rest nog weinig tijd voor jouw gezin. Dat moet nu maar even op automatische piloot. Een tijdje hou je dat wel vol, maar je negeert dat het onhoudbaar wordt. Je hebt (maakt ?) geen tijd meer voor jouw gezin, voor jezelf, jouw hobbies, de dingen die je leuk vindt. Waaraan merk jij dat je jezelf voorbij loopt ? Als je dié signalen kan zien, kan je tijdig bijsturen.
Maar dat vraagt natuurlijk ook dat je ze wil zien. Vaak ga je liever nog even door. Stiekem ben je toch Super(wo)man. Je loopt wat moe rond, jouw energie staat op een laag pitje. Volgende week haal je het slaaptekort wel in, denk je dan, terwijl je ‘vrolijk’ multi-taskend de wereld verder redt. Herkenbaar ?
Ondertussen weet ik wel beter. Ik ken ze nu wel, m’n waarschuwingssignalen. En m’n superwoman-stemmetje dat me maar al te graag iets anders aanpraat als de alarmfase zich aandient. Tijd maken voor mezelf is dan de eerste prioriteit. Om te vertragen of te ont-moeten. Naast de regelmatige me-time momenten met yoga, muziek, familie en vrienden, sport en meditatie, maak ik dan tijd voor m’n back-up plan : extra vroeg gaan slapen, opruimen (fysiek, mentaal of beide), (terug) overzicht krijgen, wandelen, dagje zee, kop thee, foto’s maken ….. Of het kan ook gewoon niets zijn. Even stoppen en letterlijk niets doen.
Wat ook jouw waarschuwingssignalen zijn, luister aandachtig naar wat ze je willen vertellen. Als je eerlijk bent, merk je dat je, door ze te negeren, nooit echt vooruit bent gekomen. Je verliest je concentratie, bent minder creatief, hebt steeds minder energie en uiteindelijk loop je het risico om noodgedwongen stil te vallen. Je bent op. Zelf beslissen om even te stoppen, op te laden, om dan terug met energie verder te gaan, klinkt toch aantrekkelijker, niet ?
Je kan ook anders tegen verandering aankijken, zelf jouw veerkracht verhogen en minder snel uit balans geraken.
Bijsturen is één ding, maar minder snel uit balans geraken is nog beter natuurlijk. Veerkracht cultiveren om als een dun twijgje mee te buigen met al wat op je afkomt en dan terug recht te veren als de storm voorbij is. Sterker. Veerkrachtiger. Met meer AQ dus. Maar als je (denkbeeldig) minder lenig bent dan je zelf inschat, breek je. Van nature is niemand happig op verandering. Je wordt niet graag uit jouw comfortzone geduwd. Daar waar het nu net zo veilig, zeker en vertrouwd aanvoelt. Vraag jezelf even af wat het ergste is dat kan gebeuren als er iets verandert. Valt meestal wel mee, niet ? Door jezelf bij verandering telkens die vraag te stellen, oefen je om anders naar verandering te kijken. Je schakelt jouw automatische weerstand uit. Je vemijdt de opbouw van stress. Verandering slorpt zo minder energie op.
Je kan oefenen met kleine veranderingen die je zelf in de hand hebt. Welke routine kan je moeilijk loslaten ? Communiceer je het liefst via mail ? Goed, bel dan volgende keer iemand op in plaats van een mail te sturen, praat met een collega die je minder goed kent. Doorbreek je vaste routines op het werk, thuis, op school, ….. Parkeer op een andere plek, verander van plaats tijdens de lunchpauze, … Telkens je neigt automatisch hetzelfde te doen, exact dat is een mooi moment om het anders te doen. In het begin zal het oncomfortabel en vreemd aanvoelen, maar je zal ook zien dat het uiteindelijk wel meevalt. Je leert nieuwe vaardigheden, je krijgt een andere kijk op de dingen, je ontmoet andere mensen, je verbreedt jouw horizon, … je ontdekt de nieuwe opportuniteiten die een kleine gecontroleerde verandering met zich mee kan brengen.
Als je anders, positiever tegen verandering aankijkt en ervaart dat uit je comfortzone komen wel meevalt, bouw je veerkracht op. Jouw AQ stijgt. Verandering die dan plots en onverwacht komt en je zelf niet in de hand hebt, gaat je zo minder uit evenwicht brengen. Je ziet het als een nieuwe uitdaging, die je met een open en nieuwsgierige blik tegemoet gaat. Wat er ook op je afkomt, je staat sterker !
En tot slot …..
Don’t fear change …
you may loose something good, but you may gain something great !
Geïnspireerd en wil je wel meer weten ? Neem een kijkje bij de workshops
Heb je eerder nood aan begeleiding op maat ? Kijk dan even onder coaching
Zit je nog met een andere vraag ? Laat het me weten via contactpagina
Mind this Moment 