In het kader van mijn opleiding tot Mindfulnesstrainer, trok ik de afgelopen week met een dubbel gevoel en veel onwetendheid maar gesteund door de aanwezigheid van enkele mede-trainers-in-opleiding, naar De Kluizerij in Affligem voor een 5-daags verblijf in alle rust.
De prachtige locatie was de ideale setting om even volledig los te koppelen van de drukte van elke dag, van de constante stroom aan informatie via radio, televisie, smartphone, mail, whatsapp, facebook, …. , van het gevoel altijd ergens nodig te zijn en aan verwachtingen te moeten voldoen. Een oase van stilte dus.
Na de eerste momenten van afkicken van die drukte, en vooral momenten van onwennigheid, nam echter langzaamaan ook de intensiteit van de steeds doormalende stroom van gedachten en verhalen in mijn hoofd af. De vaste dagindeling die aanvankelijk beklemmend aanvoelde en dus best wat weerstand opriep, gaf me uiteindelijk net de opportuniteit om te onthaasten en mijn hoofd leeg te maken van alle ruis. Mijn Monkey Mind, zoals dit zo sprekend in het Boeddhisme wordt getypeerd, kwam stilaan tot rust. “En toen zag je het licht ?”, hoor ik je al denken …. Helaas, zo werkt het niet.
Wat er wel gebeurde door mezelf de tijd te gunnen om even afstand te nemen, was dat er ruimte kwam in mijn hoofd, alsof er extra gigabytes werden toegevoegd aan mijn harde schijf. Hierdoor kon ik helderder nadenken, was er weer creativiteit, kon ik alles in een beter perspectief zien. Ach ja, misschien zag ik dus toch een heel klein beetje een lichtje …..
Alle theoretische toelichtingen omtrent Mindfulness die ik de afgelopen 6 maanden absorbeerde, vielen als een puzzel in elkaar, door zelf te ondervinden wat de hectiek in mijn leven zowel mentaal als fysiek met me doet. Er kwam weer plaats voor mentale rust, maar ook voor fysieke ontspanning. En het vertrouwen om Mindfulness niet louter op een academische manier maar écht vanuit mijn eigen ervaring over te kunnen brengen, groeide.
Ik realiseerde me dat de quote van L.R. Knost waarmee ik vorige blog afsloot uiteindelijk voor ons allemaal geldt. (When little people are overwhelmed by big emotions, it’s our job to share our calm, not join their chaos). Hoe vaak laat je je niet meeslepen in “whatever comes up in the moment” …. gedachten, verhalen of drama’s die je voor jezelf maakt en die alleen maar ruis, chaos, mist veroorzaken. Je vult in wat anderen van je denken, hebt snel een oordeel klaar over anderen en trekt je eigen conclusies die je dan vervolgens voor waarheid aanneemt. Door eenvoudigweg afstand te nemen van wat je op een bepaald moment denkt, stap je uit het verhaal dat je maakt, en kan je zien welk gevoel er echt in je omgaat. Dat gevoel herkennen en accepteren vraagt dat je je kwetsbaar openstelt. En dat getuigt van moed, want het vergt dat je de controle loslaat en het risico neemt om niet perfect te zijn, maar het impliceert ook dat je wel volledig jezelf kan zijn !
Mindfulness kan je helpen om je bewust te worden van hoe gedachten en verhalen met je aan de haal gaan. Elke keer als je dit proces kan herkennen, kan je er vervolgens anders mee om gaan en zo elke keer iets meer jezelf zijn.
Ondertussen ben ik na deze verrassende, leerrijke en inspirerende week, terug geland in het ‘echte leven’, gemotiveerd om ook in deze minder ideale omstandigheden mezelf te blijven !
En tot slot een quote die de afgelopen week voor mij perfect samenvat ….
When we get too caught up in the busyness of the world,
we lose connection with one another – and ourselves.
∼ Jack Kornfield ∼
Geïnspireerd en wil je wel meer weten ? Neem een kijkje bij de workshops
Heb je eerder nood aan begeleiding op maat ? Kijk dan even onder coaching
Zit je nog met een andere vraag ? Laat het me weten via contactpagina
Mind this Moment 